از نظر راحتی، چندین کاربر ذکر کردند که هنگام استفاده از دستگاه در هنگام خواب کمترین ناراحتی یا تحریک را تجربه کردند. درک ارتباط احتمالی بین اختلالات خواب و اختلالات خلقی می تواند به شما کمک کند تا ریشه هر دو مشکل را پیدا کنید. افسردگی و اضطراب دو مورد از شایع ترین اختلالات روانی هستند که خواب را مختل می کنند. مردان، افراد دارای اضافه وزن و افراد بالای 40 سال در معرض خطر بیشتری برای آپنه خواب هستند. قطع تنفس در هنگام خواب به عنوان آپنه خواب شناخته می شود. اگر شک دارید که داروهای بدون نسخه یا نسخه ای که مصرف می کنید باعث کاهش زمان خواب شما می شود، با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید. بهترین درمان برای تغذیه شبانه مخل خواب، چرت زدن های مکرر و کمک زیاد است. حتی با کمک، مراقبت از نوزاد یک زمان استرس زا است. استرس را می‌توان به‌عنوان واکنشی به یک محرک بیرونی (مانند یک موقعیت کاری دشوار یا عروسی آینده) یا یک واکنش درونی (مانند بیماری یا درد) یا هر دو درک کرد.
تمام آن کافئین در واقع می تواند خواب شما را سبک تر از آنچه بدن برای داشتن بهترین احساس نیاز دارد، کند. عکس آن نیز صادق است: خواب کم می تواند باعث افسردگی، اضطراب، تحریک پذیری و حتی تغییر در شخصیت شود. من حتی فساد خودم را افشا می‌کنم، مانند کمک به ایجاد بزرگترین کلاهبرداری قرن بیستم (سیستم دفاع هوایی SAGE) و بزرگترین تقلب قرن بیست و یکم – حوزه هوش مصنوعی (هوش مصنوعی) که اکنون توسط ده‌ها دانشگاه و صدها شرکت مورد سوء استفاده قرار می‌گیرد، حتی اگر هوش مصنوعی یک خیالی است. اما اگر در خواب شبانه مشکل دارید، باید سعی کنید آن را کاهش دهید. همچنین، ممکن است پزشک شما بخواهد یک مطالعه خواب روی شما انجام دهد. حداقل، سعی کنید حداقل شش ساعت قبل از رفتن به رختخواب از کافئین خودداری کنید. یکی از انواع افسردگی، به نام اختلال شیدایی-افسردگی، می تواند شکل شدیدی از بی خوابی ایجاد کند که در آن فرد تنها چهار ساعت یا کمتر در هر شب می خوابد. در این شرایط، خواب می تواند 12 ساعت از روز یا بیشتر را اشغال کند.
به خواب رفتن افراد سیگاری بیشتر طول می کشد و در طول شب بیشتر از خواب بیدار می شوند. مطالعات نشان می دهد که سیگاری های شدید نسبت به افراد غیرسیگاری بیشتر در معرض خطر بی خوابی قرار دارند. از آنجایی که انواع مختلفی از اختلالات خواب وجود دارد، ضروری است که تأیید کنید که آنها با کدام نوع اختلالات کار می کنند. توضیحات: متغیرهای فیزیولوژیکی در طول خواب برای تشخیص اختلالات مربوط به خواب ثبت می شوند. اختلالات خواب مرکزی زمانی اتفاق می افتد که مشکلی در سیستم عصبی مرکزی وجود داشته باشد، زمانی که مغز قادر به ارسال سیگنال های مناسب به عضلات کنترل کننده تنفس شما نیست. در چنین شرایطی، مغز به رگ‌های خونی سیگنال می‌دهد که سفت شوند و فشار خون در این فرآیند افزایش می‌یابد. علائمی که بیشتر ما با بیماری‌هایی مانند سردرد، مشکلات بینایی، حالت تهوع و استفراغ مرتبط می‌دانیم، معمولاً تا زمانی که فشار خون به سطوح شدید بالا نرود، ظاهر نمی‌شوند. با نزدیک شدن زنان به یائسگی، سطح هورمون ها شروع به تغییر می کند. در حالی که مردان یک نسخه “لایت” از یائسگی را تجربه می کنند، با این حال از طریق تغییرات مشابهی در هورمون ها مواجه می شوند. این تغییر باعث عدم تعادل بین هورمون های زنانه استروژن و پروژسترون می شود و مسئول افزایش اختلالات خواب است.
داروهایی نیز وجود دارند که اگر به تنهایی مصرف شوند، تاثیری بر خواب شما ندارند، اما زمانی که با سایر داروها استفاده می شوند، می توانند باعث مشکلات خواب شوند. با این حال، برای برخی، آنها مسائل جدی هستند که باعث خستگی شدید و مشکل در تمرکز می شوند – و در صورت عدم درمان می توانند منجر به مشکلات سلامتی طولانی مدت شوند. اگر به درستی بررسی نشود، خستگی سال‌ها می‌تواند باعث بیماری‌های جسمی بزرگی شود. کمبود خواب پیامدهای دیگری مانند افزایش خستگی دارد. هنگامی که ارزیابی اختلال را ثابت کرد، تعدادی درمان در اختیار بیمار قرار می گیرد: داروها، دستگاه CPAP (دستگاهی که برای باز نگه داشتن مجاری تنفسی در طول خواب استفاده می شود، یا ماسکی که برای باز نگه داشتن راه هوایی استفاده می شود و از خوابیدن بیمار به صورت رو به پایین جلوگیری می کند. در نهایت، مهم است که بدانید اگر آپنه خواب می تواند یک بیمار فیلیپیکی بدون درمان باشد. برای یک ارزیابی و نتایج تایید کرد که او دچار آپنه انسدادی است.