خوددرمانی، قادر است راههای قابل دسترس و مؤثری برای توسعه ابزارهای درمان ارائه دهد؛ هرچند که این ابزارها هرگز نمیتوانند جایگزینی برای روان درمانی رسمی و اصولی باشند. این‌گونه مداخلات، تاحد زیادی ترویج یافته‌اند؛ به‌طوری که امروزه بسیاری از مردم با استفاده از اپلیکیشن‌های گوناگون، کتاب‌ها و سایر استراتژی‌های خودیاری درپیِ یافتن مسیری جهت بهبود سلامت روانشان هستند و گاهاً از این مسئله تحت عنوان “خوددرمانی” یاد می‌شود؛ که به معنای دریافت فرمان برای اجرای مهارت‌های لازم درراستای پیش‌بینی و مدیریت بهتر چالش‌های سلامت روان است.
آیا درمانگر خودتان بودن موثر است؟و در زمینه اختلالات اضطرابی توصیه می‌شود؟