هر سال ۱۷ مرداد که می‌شود باز هم یاد اولین روزی می‌افتم که ۲۰ سال از این روزهایم جوان‌تر بودم و تمام بی‌تجربگی‌ام را برداشتم و پا به راهی گذاشتم که تصور می‌کردم شاید بتوانم در این مسیر، زندگی آدم‌ها را به اندازه قد و قامت قلم و کاغذم، فقط کمی بهتر کنم. از همان روز اول، پیاده و بی‌کفش اما پر از انگیزه و انرژی و اراده بودم؛ درست شبیه همین قاب ساده که ۱۵ تیر، سوژه عکاسان شد.