مانند انسان ها، سگ ها ممکن است به دلیل اختلال در جریان هوا در مجاری بینی شان خروپف کنند. اپیزودهایی که شامل از دست دادن کامل جریان هوا می شوند، آپنه نامیده می شوند و دوره هایی با کاهش جریان هوا به عنوان هیپوپنه شناخته می شوند. خوشبختانه اینها معمولاً فقط با از دست دادن شدید اکسیژن همراه هستند. برخی از نژادهای سگ بیشتر از بقیه مستعد خروپف در هنگام خواب هستند. اگرچه شایع است، اما می تواند نشانگر، علامت و حتی علت مشکلات جدی تری باشد. افزایش ناگهانی خروپف ممکن است نشان دهنده این باشد که سگ شما مشکلات دندانی دارد. کاهش وزن به طور قابل توجهی توانایی شما را برای عبور هوا از مسیر هوایی افزایش می دهد. اضافه وزن می تواند باعث باریک شدن فضای این گذرگاه هوا شود و این باعث خروپف می شود که هم شما و هم خانواده تان را ناراحت می کند. این دو مشکل ممکن است با هم در یک کودک ایجاد شوند. برخی از مشکلات احتمال OSA را بیشتر می کند. این ممکن است چیزی ناچیز به نظر برسد، اما خواب حیاتی است، بیش از آنچه شما درک می کنید. آپنه خواب زمانی است که در طول خواب نفس خود را متوقف می کنید. آپنه انسدادی خواب زمانی اتفاق می افتد که تنفس در طول خواب به دلیل باریک شدن یا انسداد راه هوایی فوقانی قطع یا کاهش می یابد.

خوابیدن به پشت خطر این نوع گرفتگی را افزایش می دهد. روتنبرگ می‌گوید چسباندن توپ‌های تنیس به پشت پیراهن پیژامه واقعاً کارساز است. خوابیدن به پشت، راه‌های تنفسی را باریک می‌کند و باعث می‌شود هوا به‌طور بی‌صدا از آن عبور کند. علت هرچه که باشد، این تنگ شدن مجرای هوا به این معنی است که هر بار که فردی نفس می‌کشد، مکش ایجاد می‌شود. خروپف می‌تواند به دلیل احتقان بینی، تجمع مخاط یا تورم مجرای بینی باشد. وضعیت خواب شما می تواند خروپف را بدتر کند. موقعیت زبان شما نیز مانع از تنفس صاف می شود. اگر مشکوک هستید که سگ شما سرماخورده است، اگر علائم همچنان ادامه داشت، با دامپزشک خود صحبت کنید تا سگ شما درمان لازم را دریافت کند تا احساس بهتری داشته باشد. همه این علائم روی بینی و مجاری تنفسی سگ شما تأثیر می گذارد و احتمال اینکه دوست شما شروع به خروپف کند بیشتر می کند. علائم عبارتند از خروپف بسیار بلند، نفس نفس زدن ناگهانی هوا در طول خواب و لحظاتی که طی آن تنفس کاهش می یابد یا حتی به طور کلی متوقف می شود.