این نظریه که خواب طبیعی به فشار خون از مغز بستگی دارد، با مشاهداتی که در طول خواب از مغز انجام شده است، رد می شود، در حالی که مکانیسم گردش خون از طریق مغز هیچ تصوری از احتمال درست بودن این نظریه ارائه نمی دهد. اگر آن را درک نمی کردید، ممکن است عهد ببندید که در حالت طبیعی خوابیده اید. در غیر این صورت، ممکن است خطر واقعی اختلالات خواب وجود داشته باشد که تا مدت ها پس از مراحل اولیه یائسگی ادامه یابد. همچنین آزمایش‌های خونی برای تعیین علل زمینه‌ای وجود دارد. وقتی پزشکان صرع را تشخیص دهند، آیا می توان کاری انجام داد؟ برای تشخیص صرع، پزشکان انواع تشنج و سابقه پزشکی بیمار را در نظر می گیرند. اگر بیمارانی که از تشنج های غیر صرعی رنج می برند داروهای تجویز شده برای صرع را مصرف کنند، ممکن است به بدن خود آسیب برسانند. تشنج‌های میوکلونیک شامل تکان دادن بالاتنه و اندام‌ها است. دانشمندان دقیقاً مطمئن نیستند که این رژیم چگونه کار می کند. کنترل تشنج ممکن است به دلیل وجود پروتئینی باشد که زمانی رخ می دهد که بدن چربی را تجزیه می کند. پزشکان و بیماران اغلب درگیر یافتن دارو و دوز مناسبی هستند که تشنج ها را بدون ایجاد عوارض جانبی ناتوان کننده کنترل می کند. یک روال ثابت قبل از خواب همچنین می تواند شما را در چارچوب ذهنی مناسب قرار دهد تا هر شب خوب بخوابید.
بسیار ضروری است که کودک خود را زودتر شروع به خوابیدن کنید. وقتی به اندازه کافی نخوابیده اید، ممکن است همه چیز کمی عجیب و غریب شود. رژیم غذایی سرشار از چربی است و حفظ آن دشوار است. این رژیم بسیار شبیه به رژیم اتکینز است، زیرا هیچ کربوهیدراتی مجاز نیست. در اوایل سال 400 قبل از میلاد، بقراط در مورد صرع به عنوان یک بیماری مغزی می نوشت که باید با رژیم غذایی و دارو درمان شود. اما مفیدترین ابزار در تشخیص صرع، آزمایشاتی است که به پزشکان اجازه می دهد تا به داخل مغز نگاه کنند. مغز شما فقط یک نوع موج را در یک زمان ساطع نمی کند. بلکه چندین نوع امواج را به طور همزمان ساطع می کند. یکی از این جراحی ها، کورپوس کالوسوتومی است که ماده سفیدی را که نیمکره های مغز را به هم متصل می کند، از بین می برد. اگر تشنج در یک قسمت از مغز جدا شده باشد، بیماران کاندید جراحی برای برداشتن آن قسمت از مغز هستند.
پزشکان همچنین می‌توانند بخش‌هایی از لوب‌های دیگر را بردارند یا می‌توانند بخش‌هایی از مغز را که به درستی ارتباط برقرار نمی‌کنند، جدا کنند. صرع لوب فرونتال شامل اختلال در مراکز حرکتی و رفتاری در مغز است. این به پزشک اجازه می دهد تا ببیند هر گونه ناهنجاری در مغز ممکن است کجا باشد. ضایعه در لوب فرونتال، برای مثال، نشان دهنده صرع لوب فرونتال است. در برخی موارد، این آسیب مغزی است، مانند تومور، سکته مغزی یا ضربه به سر. این اختلال در افراد مسن به دلیل سایر بیماری های عصبی مانند سکته مغزی یا زوال عقل شایع است. اینها شرایط زندگی در آخرت عذاب و آرامش است. بالشتک زدن به سر فرد، شل کردن لباس های تنگ و برداشتن اشیاء مجاور، همگی از اقداماتی هستند که از صدمه یا آسیب شخصی به فرد جلوگیری می کنند، اما اگر فرد می خواهد پرسه بزند، به او اجازه دهید این کار را انجام دهد. اگر فردی در نزدیکی شما دچار تشنج شد، نباید او را رها کنید تا با 911 تماس بگیرد. مهمترین کاری که باید انجام دهید این است که خونسردی خود را حفظ کنید و اقداماتی را انجام دهید که از آسیب رساندن به خود شخص جلوگیری کند. سپس می توانید تصمیم بگیرید که با چه کسی تماس بگیرید.
از آنجایی که افرادی که از تشنج‌های صرع رنج می‌برند ممکن است ندانند که در حین وقوع آنها چه اتفاقی می‌افتد، معمولاً اگر شاهدی برای تشنج وجود داشته باشد، برای پزشک مفید است. به طور مشابه، امواج مغزی یک فرد در طول تشنج بسیار ناهموارتر و دارای قله ها و دره های بالاتر از امواج مغزی معمولی است. برای انجام این آزمایش، پزشکان الکترودهایی را در نقاط مختلف سر قرار می دهند و امواج مغزی را زیر نظر می گیرند. پزشکان ممکن است سعی کنند تشنج را در طول معاینه تحریک کنند. برخی از روش ها شامل استفاده از چراغ های چشمک زن یا درخواست از بیمار برای آمدن با خواب بسیار کم است. یک تشنج که معمولاً منجر به تشخیص اشتباه صرع می شود، تشنج کاذب است. این حوادث ظاهری تشنج دارند، اما فعالیت مغز مانند افراد مبتلا به صرع نیست. اما باید به مطب دکتر بروید، زیرا آزمایش می‌تواند با آشکار ساختن ناهنجاری‌های مغزی، احتمال وقوع یک دوره دوم را تعیین کند. اگرچه این تشنج ها ممکن است سریع باشند، اما می توانند باعث افتادن ناگهانی و در نتیجه آسیب بیشتر شوند.